Jorge Bergoglio
| Jorge Mario Bergoglio | |||
| kardynał prezbiter | |||
 |
|||
|
|||
| Kraj działania |  Argentyna |
||
| Data i miejsce urodzenia | 17 grudnia 1936 Buenos Aires |
||
| arcybiskup Buenos Aires | |||
| Okres sprawowania | od 1998 | ||
| prymas | |||
| Okres sprawowania | od 28 lutego 1998 | ||
| Wyznanie | katolickie | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Inkardynacja | jezuici | ||
| Śluby zakonne | 22 kwietnia 1973 | ||
| Prezbiterat | 13 grudnia 1969 | ||
| Nominacja biskupia | 20 maja 1992 biskup pomocniczy Buenos Aires |
||
| Sakra biskupia | 27 czerwca 1992 | ||
| Kreacja kardynalska | 21 lutego 2001 Jan Paweł II |
||
| Kościół tytularny | S. Roberto Bellarmino | ||
Po obronie dyplomu z chemii rozpoczął studia w seminarium w Villa Devoto koło Buenos Aires. 11 marca 1958 roku wstąpił do zakonu jezuitów i kontynuował naukę w zakonnych domach studiów; w nowicjacie w Chile zgłębiał nauki humanistyczne, w Colegio Maximo San José w San Miguel koło Buenos Aires obronił licencjat z filozofii, w Colegio de la Immaculada w Santa Fe studiował literaturę i psychologię, a w Colegio del Salvador w Buenos Aires teologię. Przyjął święcenia kapłańskie 13 grudnia 1969 roku, a ostatnią profesję złożył 22 kwietnia 1973 roku. Był mistrzem nowicjatu w Villa Barilari, profesorem Wydziału Teologii i rektorem Colegio Maximo San Jose w San Miguel, członkiem konsulty prowincji zakonnej San Miguel, prowincjałem Argentyny (1973–1979). Po pobycie w Niemczech pełnił funkcję dyrektora duchownego Colegio del Salvador w Cordobie i ponownie rektora Colegio Maximo San José w San Miguel.
20 maja 1992 roku został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires, sakry biskupiej udzielił mu 27 czerwca 1992 arcybiskup Buenos Aires kardynał Antonio Quarracino; w czerwcu 1997 roku promowany na arcybiskupa-koadiutora tej archidiecezji, objął rządy 28 lutego roku następnego, po śmierci kardynała Quarracino. W listopadzie 1998 został jednocześnie ordynariuszem dla wiernych rytów orientalnych, mieszkających w Argentynie (bez własnego ordynariusza). Pełnił funkcje Wielkiego Kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Argentyny oraz wiceprzewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny.
Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce w listopadzie i grudniu 1997 roku. W lutym 2001 roku Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Roberto Bellarmino. Kardynał Bergoglio był wymieniany w gronie tzw. papabile, potencjalnych faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 roku Janie Pawle II.
